Aşk-ı memnu

Apartmanımızda ilgilendiğimiz kedi ailesi apartman sakinleri tarafından apartman(Merdiven kısmında evin içinde değil )içinde bakmamızla ilgili şikayet olunca,bu soğuklarda bodrumda yaşamaya alışmış ve hergün kapımızın önünde buldukları yiyeceklerle beslendiklerinden,birkaç gün aç kaldılar.Biz de çareyi eve alıp, besleyip ,azıcık mıncıklayıp tekrar dışarı çıkarmakta bulduk.Tabii benim kedi aşkım bu kadar az muhabbete dayanamadı.Eşimin 'özel izniyle'çişi gelene kadar evde durma kararı aldık,antre de ve dikiş odası dışında sevmemek kaydıyla.Ben de kedisever olmanın bana verdiği yetkiyle ,arada! kedişimi(bir tanesi bizi benimsedi diğerleri ürkek davranırken o bacaklarımıza dolanıyordu dolayısıyla evde de en çok o kalıyordu)kucağımda bilgisayarın başında da seviyordum.Ahhh ah özledim seni göbüşlü kızım.Şu anda resimde gördüğünüz tatlı göbüşüm kayıp, kaç gündür uğramıyor apartmana:(((Şimdi erkek kardeşi biraz alıştı bize ama göbüş gibi değil..Bizi gördümü hemen yatar göbüşü açıveriridi.Kızdığım zamanlarda da aynı hareket .Bizi nasıl yumuşatacağını biliyordu.Birkaç kez kuşumu ve balıklarımızı taciz etse de hiç zarar vermedi eve sokak kedisi olması,patilerinin kirden her daim gri olması dışında çok kucak delisi  tatlı bir kedicikti.İnşallah geri gelir.Göbüşle aşkımız yasak bir aşk ,ama seviyorum leeyn!!!Elimde değil.
Göbüş gitti, behlül gibi perişanım.....