7 Eylül 2009 Pazartesi

kedilerim film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden



Kendimi bildim bileli kedi severim.Hep kedim olmuştur benim:)nasıl sevdim bu kadar bilemiyorum.Annem pek hazzetmez.Babam çok sever.O'nun da varmış küçükken kedisi.Galiba babamda kedi geni var, ve bu gen sadece bana geçti.Zira, diğer kardeşlerimde yok.
Kedilerle o kadar çok hatıram var ki.İlkini ben hatırlamıyorum ama annem söyler;kedilerin burnundan öper,mıncıklar dururmuşum:)Şimdi nerden mi çıktı kedi muhabbeti?Ben hiç bırakmadım ki:) (Yine kedim olsun istiyorum.)Kedilerimi geçmişten günümüze sıralayayım:
1-UYKUCU MİNNOŞ,bu zatı muhterem kızım, kucağıma alır almaz uyurdu.Yaşım 6-7.Hep kucağımda taşırdım.Paris Hilton'un yanından ayırmadığı köpeciği gibi:)Babamın işi nedeniyle Almanya'ya gitmemiz gerektiğinde onu da götürmek istemiştim de babam beni kandırmıştı.pasaportu olmadan olmaz diye.Birkaç yaz tatilinde de gördüm sonrasını hatılamıyorum.
Bir yazın geldiğimde kocaman olmuştu ,hatta yavruları vardı ve kocaman bir yılan yakalamıştı bahçemizden.Yavrularıyla yediler sonra yılanı.
2-PAMUK,bu kızımı da sokakta buldum.Ben onu sevdim ,o da beni..Hemde çok sevmiştim.Yaş 12-13.Çok anım vardır kendisiyle.Annem eve almama kızardı geceleri.,ben de herkesin uyuduğundan emin olup sinsice alırdım pencereden kızımı.Pisi pisi dedim mi hemen gelirdi.O da alışmıştı bu gizli buluşmalara.Yine böyle bir gece aldım pamuğu içeri. bizim kız gitmiş,ablamın üzerine yatmış.Ablam bir ses duymuş- tabi ki hanımın keyfi yerinde mırıl mırıl- gözlerini açmış.Oda ne. iki parlak göz var üzerinde.Bir çığlık koptu, uyandım .Ablam acayip korkmuş.(düşünsenize gece üzerinizde bir ağırlık,gayipten garip bir ses,ve iki parlak göz) korku filmi gibi.Çok kızmıştı bana:)
neyse zavallı kızm ilk hamileğinde kayboldu, bir ay göz yaşı döktüm aradım bulamadım.Babam söylemişti.kediler öleceklerini anladıkları zaman sahibine göstermemek için kaçarlarmış.Daha bir üzülmüştüm.Sonbahardı ve sürekli yağmur yağıyordu...
devamı sonra.....